SİTE YÖNETİCİSİNİN ZİMMETİNE PARA GEÇİRMESİ
ÖZET: Bilirkişiden ek rapor, gerektiğinde yeni bir bilirkişi ya da bilirkişi kurulundan rapor alınması suretiyle davalının yöneticilik yaptığı döneme ilişkin olarak dava konusu edilen parayı zimmetine geçirip geçirmediğinin, geçirmişse bunun ne miktarda olduğunun dayanakları ile birlikte saptayan denetime elverişli rapor alınıp bu rapor doğrultusunda ve oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekir.
T.C. YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2005/7248
Karar No: 2005/10296
Karar Tarihi: 24.11.2005
ALACAK DAVASI – BİLİRKİŞİ RAPORUYLA DAVALININ YÖNETİCİLİK YAPTIĞI DÖNEMDE DAVA KONUSU PARAYI ZİMMETİNE GEÇİRİP GEÇİRMEDİĞİNİN GEÇİRDİYSE MİKTARININ SAPTANMASI GEREĞİ
ÖZET: Bilirkişiden ek rapor, gerektiğinde yeni bir bilirkişi ya da bilirkişi kurulundan rapor alınması suretiyle davalının yöneticilik yaptığı döneme ilişkin olarak dava konusu edilen parayı zimmetine geçirip geçirmediğinin, geçirmişse bunun ne miktarda olduğunun dayanakları ile birlikte saptayan denetime elverişli rapor alınıp bu rapor doğrultusunda ve oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekir.
(818 S. K. m. 61, 62)
Dava: Dava dilekçesinde davalının yöneticiliği döneminde zimmetine geçirdiği ileri sürülen 6.410.000.000 TL’nin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş hüküm davalı vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve pul konulmadığından duruşma isteminin reddinden sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Karar: Davacı yönetici vekili dava dilekçesinde eski yönetici davalının yöneticilik yaptığı dönemde kat maliklerinden topladığı su giderlerini zamanında sular idaresine ödememiş olması nedeniyle 2.178.815.000TL. su borcuna ilişkin ana parayı ve bunun ilgili kuruma ödenmemesinden kaynaklanan gecikme cezası ve KDV. dahil toplam 3.810.000.000TL’sını ayrıca kat maliklerinden toplanan ortak giderlerden 1.465.000.000 TL. ana para ile bunun gecikme faizi ile birlikte toplam 2.600.000.000 TL’sını zimmetine geçirdiğini ileri sürerek davalının zimmetindeki toplam 6.410.000.000 TL’nin kendisinden tahsilini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, yapılan inceleme ve özellikle karara dayanak yapılan bilirkişi raporu hüküm kurmaya yeterli değildir.
Şöyle ki;
Davada davalı eski yöneticinin zimmetine para geçirdiği ileri sürüldüğüne göre bunun saptanması için davacı yöneticinin gösterdiği tüm kanıtlar ile davalının savunması ve kanıtları doğrultusunda dosyaya konulan tüm bilgi ve belgelerin, bu bağlamda ana taşınmazda davalının yöneticilik yaptığı döneme ilişkin kat maliklerinden ortak gider alacağı olarak toplanan ve harcanan paraları gösteren tüm belgelerin (defter, makbuz, tutanak vb. gibi kayıtların) eksiksiz olarak yönetimden getirtilip dosyaya konulmasından sonra bu belgeler üzerinde bilirkişi tarafından yapılacak incelemede davalının davada ileri sürüldüğü gibi zimmetinde kalan bir para olup olmadığının varsa nereden kaynaklandığının ve miktarının kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek biçimde açıkça saptanması ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken; bilirkişinin denetime elverişli olmayan soyut anlatımları içeren belgelerden çok kişisel kanaatine dayalı olan raporuna dayanılarak hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.
Mahkemece bu dava konusu ile ilgili tüm belge ve bilgiler eksiksiz olarak toplandıktan sonra yukarıda açıklanan esaslar doğrultusunda bilirkişiden ek rapor, gerektiğinde yeni bir bilirkişi ya da bilirkişi kurulundan rapor alınması suretiyle davalının yöneticilik yaptığı döneme ilişkin olarak dava konusu edilen parayı zimmetine geçirip geçirmediğinin, geçirmişse bunun ne miktarda olduğunun dayanakları ile birlikte saptayan denetime elverişli rapor alınıp bu rapor doğrultusunda ve oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekir.
Sonuç: Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.11.2005 gününde oybirliği ile karar verildi.
